Wpłynąwszy na Jagiellońskiego forum Uniwersytetu

Kamil7

Witam,

Przygotowuję reportaż o humanistach świeżo po studiach. Chodzi mi o pokazanie samopoczucia absolwenta studiów, które nie mają bezpośredniego przełożenia na rynek pracy i nie cieszą się automatycznym szacunkiem przeciętnego pracodawcy. Jednocześnie mam nadzieję, że tekst pokaże potencjalny wkład humanistów w społeczeństwie, które promuje technokrację i dba o wskaźniki gospodarcze.

Oto pytania:

Dlaczego wybrałeś te właśnie studia?

Jakie masz wrażenia po wejściu na rynek pracy?

Czy żałujesz wyboru studiów? I Dlaczego?

W jakim stopniu przydaje Ci się teraz wiedza wyniesiona ze studiów?

Czy miałeś jakiś przykład zaskakującego, ciekawego lub nieoczywistego zastosowania wiedzy wyniesionej ze studiów?

Jaką według Ciebie funkcję spełniają humaniści w nowoczesnym społeczeństwie?

Będę wdzięczny za odpowiedzi.

Pozdrawiam
Kamil

Steppenwolf

W jakim stopniu przydaje Ci się teraz wiedza wyniesiona ze studiów?

To są bardzo zabawne pytania, bo od razu nasuwają pożądaną odpowiedź. Autor zdecydowanie liczy, że usłyszy "Nie pracuję w zawodzie związanym ze studiami" lub "Studia były zbyt teoretyczne, otrzymałem mało przydatnych w życiu zawodowym wiadomości. To są przecież tendencyjne odpowiedzi rozżalonych absolwentów, którzy całe studia przebimbali. Dlaczego autor nie zamierza pytać o to, co absolwentów, jeszcze jako maturzystów, motywowało do wyboru takiego, a nie innego kierunku. Albo czego oczekiwali po ukończeniu tych studiów, co miała dać im zdobyta w ich trakcie wiedza. Albo jeszcze lepiej: co zrobili, aby być konkurencyjnymi na rynku pracy. Oczywiście, lepiej formułować pytania tak, aby winą za niepowodzenia obarczyć uczelnię, program studiów uznać za przestarzały, a życie nazwać niesprawiedliwym, bo praca tylko po znajomości.

Gospodarka nie jest technokratyczna. Chcesz mieć światło w domu? Internetowe konto bankowe, facebook, usos i forum UJ? Projekt budowy domu? Wszyscy chcą tych i innych rzeczy. Dlatego potrzebni są nam wykonawcy. Nie oszukujmy się, żaden zawód nie łączy się z politologią ani porównawczymi studiami cywilizacji. Dyplom to jest tylko papierek. O wszystkim decydujemy sami, przykro mi, że niektórym jest teraz smutno, bo nawalili. To jest dokładnie tak samo beznadziejne jak zastanawianie się na przydatnością PO, fizyki podstawowej albo religii w liceum ogólnokształcącym. Jeśli komuś nie pasowało, mógł iść do zawodówki i uczyć się praktycznych rzeczy. Podobnie jest ze studiami.

Kamil7

Hej, dzięki za szybką odpowiedź. Pytania były "na zaczepkę", ale od razu mówię, że nie chcę klonować kolejnego tekstu z tezą, że humaniści mają ciężko albo że są sami sobie winni. Chodzi mi o przedstawienie portretów ludzi, którzy niedawno wyszli z uniwersytetów. Zakładam, że nie dowiedzieli się nagle o problemach na rynku pracy - tą zgryzotę mają już za sobą. Zależy mi na pokazaniu, że w życiu po studiach (nie tylko w pracy zawodowej) wiedza humanistyczna się właśnie przydaje. Chętnie posłuchałbym też o nietypowym, praktycznym wykorzystaniu warsztatu filozofa/polonisty/socjologa, nawet w drobnych sprawach. Szukam również osób, które podjęły dramatyczną lub wyjątkową decyzję życiową (wyjazd, zmiana zawodu).